As we in Woerkum vroeger éne nieuwen dominee kregen, dan werd zo’ne mins nauwkeurig uitgetest. Hedde em al gepruufd, zeeën ze dan in Woerkum. Tegenwoordig doen ze dat een bietje subtieler, mar uitproberen doen ze hem wel. Met onze nieuwen dominéé hadden ze et deuze keer goed geregeld. Twee ervaren en deur de wol geverfde ouderlingen zijn met tem gaan hingelen, bij de Schoenriemse brug. De eerste ouderling gooit in en rokt aan den overkant vast in het riet. Gin inkel probleem. Hij stapt doodgemoederd op et water, lopt naar de overkant en mokt et zeuke los. D’n andere ouderling gooit ok in en ok vast aan den overkant. Mar net zo zelfverzekerd as z’n medebroeder stapt tie op et water, lopt naar den overkant, mokt z’n zeuke los, lopt terug en gaat gewoon verder met hingelen. Onze nieuwe dominee hed et één en ander gemengde gevúlens aangezien. Doodzenuwachtig gooit tie in. En wa dinkte, een bietje wijnd en een bietje zenuwen en vast aan den overkant. Hij kikt z’n twee ouderlingen enigzins vertwijfeld aan, mar die verwikken of verwegen nie. Met de moed der wanhoop stapt tie tenslotte op het water en uiteraard kopke onder. Kijken de twee ouderlingen mekaar aan en zeggen: Et geloof hed tie wel mar de paaltjes wit tie nog nie te staan.