Wout Baks stond van de zomer in zijn tuin te graven, waarop zijn buurman naar hem toe kwam en vroeg wat hij aan het doen was.
Wout zei: ‘Mijn t.v. is na 10 jaar stuk gegaan. Nou wil ik hem begraven in de tuin”. Waarop zijn buurman weer vroeg: “Maar waarom graaf je dan drie kuilen?”. Waarop Wout antwoordde: “Nou de eerste twee kuilen had ik te klein gegraven daar paste de t.v. niet in!”.

Stoffels heeft bij het uitreiken van de krant een bruine en een zwarte schoen aan. Jan-Willem wijst hem erop, waarop hij zegt, da is me thuis ook al opgevallen, mar dat andere paar schoenen was net zo.

Een Woerkums vrouwke is verhuisd naar de nieuwbouw. Is het waar vraagt een kennis dat die huizen zo gehorig zijn? Oh zee ze, wa hiet gehorig. Gisteren was ik juin aan het schoonmaken en toen kreeg de buurvrouw tranen in d’r ogen.

Burgemeester Voster tijdens zijn Nieuwjaarsrede ‘Waarde medeburgers. Vorig jaar heb ik U verteld dat het dak van het stadhuis lekt. Ik heb toen een beroep gedaan op uw burgerzin. Thans kan ik U mededelen dat wij dank zij U vier emmers hebben kunnen kopen om het water op te vangen als het regent’.

In één van onze woonkernen neemt de dominee na enkele jaren afscheid van zijn gemeente. Tijdens zijn afscheidspreek zegt hij: Gemeente er is één troost. U krijgt nu een veel betere dominee dan ik ooit ben geweest. Zegt er iemand uit zijn gehoor: “Dat zei de vorige ook al”.

As we in Woerkum vroeger éne nieuwen dominee kregen, dan werd zo’ne mins nauwkeurig uitgetest. Hedde em al gepruufd, zeeën ze dan in Woerkum. Tegenwoordig doen ze dat een bietje subtieler, mar uitproberen doen ze hem wel. Met onze nieuwen dominéé hadden ze et deuze keer goed geregeld. Twee ervaren en deur de wol geverfde ouderlingen zijn met tem gaan hingelen, bij de Schoenriemse brug. De eerste ouderling gooit in en rokt aan den overkant vast in het riet. Gin inkel probleem. Hij stapt doodgemoederd op et water, lopt naar de overkant en mokt et zeuke los. D’n andere ouderling gooit ok in en ok vast aan den overkant. Mar net zo zelfverzekerd as z’n medebroeder stapt tie op et water, lopt naar den overkant, mokt z’n zeuke los, lopt terug en gaat gewoon verder met hingelen. Onze nieuwe dominee hed et één en ander gemengde gevúlens aangezien. Doodzenuwachtig gooit tie in. En wa dinkte, een bietje wijnd en een bietje zenuwen en vast aan den overkant. Hij kikt z’n twee ouderlingen enigzins vertwijfeld aan, mar die verwikken of verwegen nie. Met de moed der wanhoop stapt tie tenslotte op het water en uiteraard kopke onder. Kijken de twee ouderlingen mekaar aan en zeggen: Et geloof hed tie wel mar de paaltjes wit tie nog nie te staan.

Dhr. Venderbos tegen een leerling: Als je zo doorgaat zit je over 20 jaar nog op school. Snap ik nie, zee Piet, mijn vader zee nog, as ge zo doorgaat heb je geen kans om verder te leren.

We gaan richting carnaval, morgen, zondag 19 februari, is het zover. Wij hebben van een gulle geefster diverse carnavalskrant ontvangen. Ut Erremoeike, zoals deze heten, zullen wij binnenkort met jullie delen. Als voorproefje zullen wij diverse verhalen uit de rubriek ‘WAAR GEBEURD’ met jullie delen, die ieder jaar in deze krant werden geschreven. De eerste vindt u hieronder.

WAAR GEBEURD

Zoals elk najaar, moeste ook afgelopen herfst, alle caravans en dergelijke de kamping af. Drukke dagen dus voor van Engelen en Zn. Zoals elk jaar ging et ok deuze keer onder de poort weer mis. Ene caravan van meer dan normale afmeting zat muurvast. Niemand wist meer hoe ze dat ding van het veurjaar de kamping hadde opgekregen. Mar nou was et probleem hoe komme we der af, ergo hoe krijgen we em onder de poort deur. Omstanders genog natuurlijk en aan goede raad gin gebrek. Van Engelen besloot om de banden van het gevaarte leeg te laten lopen, om wa ruimte te winnen. Zee een van de omstanders: Man daar hedde niks aan, hij is van boven te hoog en nie van ondere.